Omgaan met suïcidale gedachten

*Mijn suïcidale gedachten*

Door trauma’s en een eetprobleem werd ik verhinderd om mijn leven te leiden. Mijn wereld verloor steeds meer kleur. Ik liep rond met een ongelukkige ziel. Ik verweet de somberheid aan mijzelf en daardoor ontstond zelfhaat en een groot schuldgevoel. Dit was de bron voor het ontwikkelen van zelfmoordgedachten. Een stemmetje begon mij zacht gedachten aan de dood in te fluisteren. Ik dacht dat het bij mijn inmiddels grijsgekleurde wereld hoorde. Helaas veranderde het fluisteren in schreeuwen en de stem werd opdringerig. Hij drong mij gedachten aan de dood op en de stem bleef mij onophoudelijk lastigvallen met plannen voor zelfdoding. De wereld om mij heen kleurde van grijs naar zwart, ik raakte depressief en voelde een immense leegte. Dat wat de allesoverheersende stem in mijn hoofd schreeuwde, kon ik niet verdragen. Ik werd gek en wilde dat het stopte, dus de dood begon mij steeds meer te lokken. Op een gegeven moment vernederde, strafte en kwetste de stem mij gedurende de hele dag. Toen werd de wereld om mij heen pikzwart. Het onontkoombare moment, dat de destructieve monsterstem mij volledig in zijn macht had, was aangebroken. Hij had mij ervan overtuigd dat mijn dood de enige manier was om aan mijn ondraaglijke lijden te kunnen ontsnappen. Mijn zelfmoordgedachten werden een obsessie en ik begon plannen te maken. Ik raakte in crisis en wist niet hoe ik met de monsterstem in mijn hoofd moest dealen.

*Helpend bij zelfmoordgedachten*

Gelukkig zijn mijn zelfmoordgedachten naar de achtergrond verschoven en mag ik weer liefde door mijn aderen voelen stromen en lichtpuntjes mogen zien. Toch speelt mijn chronische suïcidaliteit altijd op de achtergrond. Ik wil je drie tips delen, die mij ook nu nog helpen om met mijn zelfmoordgedachten om te gaan. Wat allereerst goed helpt, is een beroep doen op je sociale netwerk. Wanneer ik het nodig heb, bieden mijn naasten mij een luisterend oor en daardoor kan ik mijn gedachten ventileren. Door mijn omgeving bij de strijd in mijn hoofd te betrekken, voel ik mij minder eenzaam. Zij begeleiden mij door een crisis heen en samen zoeken we goede hulp te zoeken. Een tweede tip is het opschrijven van je duisterste gedachten in een ‘zwartboek’. Bij mijzelf merk ik dat er ruimte ontstaat om gezonder te denken, als ik mijn gedachten van mij afschrijf. Ten derde heeft afleiding zoeken mij geholpen. Hierdoor kan ik de gedachtenpieken verdragen. Ik zet zelfzorg in door te gaan mediteren, te wandelen, of creatief bezig te zijn.

*De omgeving*

Het is als omgeving belangrijk om aandacht te tonen in de ander, want een luisterend oor kan al verschil maken. Als je besluit de suïcidaliteit bespreekbaar te maken, heb ik een aantal adviezen. Allereerst adviseer ik je om niet te oordelen over iemands gedachten aan zelfmoord. Ten tweede is het erg belangrijk begrip te tonen. Als laatste is het voor de ander prettig te vragen wat diegene nodig heeft en wat je kan betekenen.

– Sanne (@zebraontheway)